Już od godziny dziewiątej zbierają się pod zdrojową kaplicą mieszkańcy. Dołączają liczni kuracjusze. Pojawiają się gospodarze Lądka, poczty sztandarowe. Przybywają zaproszeni goście, w tym gość specjalny kardynał Henryk Gulbinowicz.
Spod zdrojowego Sanktuarium NMP Uzdrowienia Chorych wyrusza uroczysta procesja. Przechodzi obok Wojciecha i Domu Zdrojowego. Udaje się do kaplicy św. Jerzego na wzgórzu jego imienia.
Rozpoczyna się po msza polowa której przewodniczy kardynał Gulbinowicz. W kazaniu przedstawia sylwetkę św. Jerzego dzisiejszego patrona Lądka. Mówi również o roli i znaczeniu rodziców w wychowaniu młodego pokolenia. Przywoływał przykłady ze swojego życia. Niezwykle ciepło mówi o Lądku i więzach, które go z nim wiążą.
Po mszy św. Honorowym Obywatelom Lądka wręczono pamiątkowe medale. Czas na otwarcie Izby Pamięci Patrona Lądka w pobliskim Starym Jerzym.
W Izbie zgromadzono niewiele eksponatów, zapewne z biegiem lat będzie ich przybywać. I tego życzę Izbie i jej twórcom w szczególności. Na uwagę zasługuje obraz olejny patrona pędzla Janusza Łaskiewicza oraz płaskorzeżba w drewnie dłuta Tomasza Szpali. Jest również portret Karola I związanego tak bardzo z tą ziemią.
Możemy zobaczyć fragmenty drewnianego ujęcia wody mineralnej z XVIII wieku oraz naczynia do picia tej wody z XIX i początku XX wieku. Na ścianie ekspozycja pn.. ?Lądek w starej fotografii? a w holu prace plastyczne uczniów miejscowych szkół nawiązującego tematycznie do patrona i jego święta. Zgromadzono również dokumentację I Dnia Patrona w roku 2005. Wpisuję się do księgi pamiątkowej ?parafrazując amerykańskie powiedzenie ? nie pytaj co daje Tobie Lądek, raczej zapytaj co ja daję Lądkowi?? W holu spotykam współtwórcę tej Izby radnego Lechosława Siarkiewicza.
Po południu przenosimy się już na lądecki rynek gdzie trwa właśnie giełda staroci. Liczni kolekcjonerzy, liczne stoiska. Mniej lub bardziej wartościowe ?starocie? często z nieodległych jeszcze lat. Wiele eksponatów z czasów socrealizmu; popiersia wodza, plakaty, odznaczenia czy proporzec brygady pracy socjalistycznej jednego z PGR-ów. Jest i stoisko kowala robiącego m.in. podkowy szczęścia. Odwiedzam stoisko Muzeum Filumenistycznego z pobliskiej Bystrzycy Kłodzkiej, są okolicznościowe lądeckie zapałki. Nabywam komplet pudełek z etykietkami /szkoda, że kopie/ z lat pięćdziesiątych. Dziś już śmieszą tamte hasła i tamte propagandowe slogany.
Wstępujemy do lądeckiej galerii. Mam szczęście – spotykam miejscowych twórców a raczej miejscowe artystki. Podziwiam ich talent i ich dzieła. Rozmawiam m.in. z Panią Danutą Chomyn która tworzy bajeczne wprost kompozycje z suszonych kwiatów i ziół. Poznaję wreszcie Panią Krystynę Leśniewską- Pasionek, która maluje nie tylko pędzlem, ale i ? słowem. Zachwyca mnie jej obraz? niby sen, niby jawa, w oddali zaklęte miasto przesłonięte mgłą. Umawiamy się na dłuższe już spotkanie i rozmowę o jej twórczości. Napewno przyjedziemy do Radochowa Pani Krystyno?
Na rynku tańczy już lądecka młodzież. Podziwiamy polonez w ich wykonaniu z różą w ręku.
Ale oto z ulicy przy kamienicy Klahra wyłania się barwny historyczny korowód. Rycerze na koniach, orszak otwierają giermkowie. Zbliżają się do estrady ustawionej nieopodal pręgierza. Gospodarz grodu przekazuje św. Jerzemu klucze od miasta. Oboje wygłaszają swoje mowy. Miasto jest już we władaniu dzisiejszego patrona? czas na zabawę i rozrywkę. W Jarmarku Talentów występuje miejscowa młodzież prezentując swoje dokonania i osiągnięcia. Szczególnie gorąco przyjmowani są najmłodsi. A wieczorem występy kabaretu oraz wspólna taneczna zabawa. Szkoda tylko, że Dzień Patrona trwał tak krótko ?
W niedzielne przedpołudnie spacer szlakiem wód starego zdroju, traktem św. Jerzego. Żałuję tylko, że takie spacery organizuje się tu tak rzadko. Liczba uczestników mówiła już sama za siebie. Może w ramach promocji organizować cyklicznie podobne spacery z przewodnikiem. Warto promować Lądek na wszelkie sposoby, ale czy to dotrze do lądeckiego ratusza ?,
