Wtorek przewidziano jako dzień dla młodzieży szkolnej, podczas którego proponuje się specjalne lekcje muzealne, wizyty, spotkania i dyskusje młodzieżowe. W maju wyjątkowo wstęp do Galerii był bezpłatny. Może warto wzorem innych placówek udostępnić bezpłatnie Galerię w wyznaczony dzień tygodnia. Zapewne kasa miejska zbytnio na tym nie ucierpi. Galeria cieszy się popularnością nie tylko wśród mieszkańców grodu ale i samych kuracjuszy. Tylko w pierwszym dniu odwiedziło się blisko 100 osób, w następnym dniu ok. 40 osób. To wiele, jak na tego rodzaju placówkę.
Muzealna Galeria mieści się w zabytkowej późnobarokowej kamienicy / Rynek 1 / zwanej kiedyś ?Zur Kornecke? /Narożnej/. To w tej kamienicy mieszkał w latach 1724- 1742 jej dzisiejszy patron. Tu też miał swój warsztat. Wchodząc do kamienicy zwróćmy uwagę /nad portalem wejściowym/ na płaskorzeźbę dłuta artysty przedstawiającą Matkę Boską /z 1741 roku/. Jest to specyficzny typ Matki Boskiej Śnieżnej.
Obecna ekspozycja przygotowana przez Panią Krystynę Oniszczuk- Awiżeń z Muzeum Ziemi Kłodzkiej nosi tytuł ?HISTORIA LĄDKA ZDROJU?. Ukazuje ona dzieje Lądka Zdroju od średniowiecza do końca ubiegłego wieku. Wśród eksponatów fotokopie historycznych dokumentów, barokowe rzeźby w tym dzieła dłuta Michała Klahra Starszego oraz jego syna. Są też plany, foldery i inne materiały ukazujące rozwój miasta oraz uzdrowiska.
Szczególnie warta jest uwagi kamienna figura Mater Dolorosy dłuta M. Klahra Starszego wykonana pod koniec jego życia. Ciekawa – bowiem artysta wyrzeźbił tylko kilka rzeźb w piaskowcu. Preferował zdecydowanie drewno. Rzeźba ? jak tłumaczy kustosz ? ?doskonale wpisuje się w rzeźbiarski styl Pogranicza Śląska i Czech, rzeźby masywnej ale i niesamowicie dynamicznej ??.
O patronie Galerii opowiada Pan Tomasz Nowicki kustosz tejże placówki.
?MICHAŁ KLAHR STARSZY ? urodził się w1693 roku w Bielicach koło Stronia Śląskiego. Wybitny artysta rzeźbiarz, przedstawiciel doby baroku. Członek lądeckiego cechu i radny miejski od 1737 roku. Autor wielu rzeźb, ołtarzy i elementów wystroju wnętrz wykonywanych dla kościołów i kaplic. Według niepotwierdzonej źródłowo relacji talent Klahra został zauważony i doceniony przez rektora kłodzkiego kolegium jezuickiego Paula Strelano. Z jego inicjatywy młody artysta skierowany został na naukę do Karola Sebastiana Flackera ? rzeźbiarza pracującego wówczas dla kłodzkich jezuitów. Pierwsze prace rzeźbiarza (m.in. kazalnica, konfesjonały czy rozbudowany prospekt organowy) wykonane dla jezuickiej fary w Kłodzku, odznaczały się pewną wyjątkowością. W 1724 roku rzeźbiarz opuścił Kłodzko i zamieszkał w Lądku Zdroju. W bogatym dorobku artysty pozostaje szereg rzeźb wykonanych dla obiektów sakralnych z terenu ziemi kłodzkiej m.in.: w Bystrzycy Kłodzkiej, Bolesławowie, Szczytnej czy Wilkanowie. Jedne z najciekawszych prac ? rzeźbę Chrystusa Ukrzyżowanego, figurę Chrystusa Zmartwychwstałego oraz kolumnę Trójcy Świętej zobaczyć można w Lądku Zdroju. Analogie dla twórczości Michała Klahra odnaleźć można w kręgu praskich artystów F.M. Brokofa i M.B. Brauna oraz sztuki cysterskiej tworzonej dla klasztorów w Kamieńcu i Henrykowie. Michał Klahr Starszy zmarł w Lądku w dniu 9 marca 1742 roku, w wieku 49 lat. Dokładne miejsce pochówku artysty pozostaje nieznane??
Druga wybitna postać tej artystycznej rodziny to MICHAŁ IGNACY KLAHR zwany Młodszym. Urodził się 23 października 1727 roku, zmarł w Lądku 27 czerwca 1806 roku. Po śmierci ojca wyjechał do Barda Śl. gdzie doskonalił swój warsztat pod okiem A.L. Jeschkego. Jest autorem wielu dzieł, w tym wielu ołtarzy, ambon czy figur. Dzieła z jego warsztatu spotykamy m.in. w kościołach; w Lewinie Kłodzkim, Bystrzycy Kłodzkiej, w Orłowcu, Różance, Domaszkowie, Idzikowie, Nowej Wsi oraz w samym Lądku Zdroju. Szczególnie polecam uwadze jego oryginalny ołtarz główny w kościele p.w. Św. Marii Magdaleny w Gorzanowie. W lądeckiej Galerii spotykamy jedną z rzeźb z jego warsztatu. Rodzinne tradycje rzeźbiarskie kontynuowali również jego synowie, szczególnie wyróżnił się jego syn Kazimierz.
Autor: Janusz Puszczewicz, ? 2007
/publikacja “BRAMA” nr 22 /796/ z dn. 01.06.2007 r./
