Góry Orlickie to część Sudetów Środkowych. Leżą one na terenie Polski i Czech. Od północnego-wschodu łączą się z równoległymi do nich Górami Bystrzyckimi przez doliny Bystrzycy Dusznickiej i Dzikiej Orlicy. Od północnego-zachodu graniczą przez przełęcz Polskie Wrota (660 m n.p.m.) i dolinę Bystrej (w okolicach Kudowy Zdrój) ze Wzgórzami Lewińskimi i Górami Stołowymi, a na południu kończą się na czeskiej wsi Herzmanice. Na zachodzie, po czeskiej stronie, przechodzą w Pogórze Orlickie. Długość ok. 50 km.
Po stronie czeskiej znajduje się najwyższy szczyt – Wielka Desztna (czes. Velká Deštná, 1115 m n.p.m.). Po polskiej najwyższym wzniesieniem jest graniczna Orlica (1084 m n.p.m.).
Góry te dzięki dużej odporności skał (zmetamorfizowane gnejsy i łupki prekambryjskie) są słabo rozczłonkowane, mają szeroką, wyrównaną wierzchowinę z kopulastymi szczytami i łagodnymi stokami. Z geologicznego punktu widzenia stanowią część tzw. krystaliniku orlicko-kłodzkiego.
Głównym centrum turystycznym po polskiej stronie są Duszniki-Zdrój (baza wypadowa w przyległe pasma), wieś Zieleniec jest znanym ośrodkiem narciarskim.
