Wieś liczyła według danych na grudzień 2004 roku 69 mieszkańców. Pierwsi powojenni osadnicy wywodzili się głównie z Ochotnicy nieopodal Nowego Targu. Dzisiaj stałych mieszkańców jest zaledwie 45. Jest 14 domów oraz 21 domków sezonowych, kolejne w budowie. Przez wieś wije się kręta asfaltowa droga, obok płynie strumyk.
Na końcu wioski kościół pw. Św. Antoniego Padewskiego. Ołtarz główny z obrazem patrona, po obu stronach figury świętych. Kościółek ma status kościoła filialnego lądeckiej parafii. Nie zachowały się niestety informacje o historii kościółka i samej wioski. Stąd prośba o nadsyłanie wszelkich informacji i materiałów na temat Wojtówki. Zachęcam też miejscową młodzież do pisania kroniki tej jakże malowniczej i gościnnej wioski.
Kościółek wyremontowany przez samych mieszkańców. Jak wspominają Państwo Mossakowscy ? remont rozpoczął się 20 lat temu. To wtedy wykonano pierwsze niezbędne prace remontowe. Zahamowano proces niszczenia. Jeszcze niedawno przerażał zapadający się dach, zniszczone ściany i wyposażenie. Brak funduszy wstrzymał prace na kilka lat, powrócono do nich ostatnio. Renowacji poddano ołtarz i figury. Dzisiaj kościół zachwyca czystością i wyjątkowym zadbaniem.
Przed kościółkiem pamiątkowy krzyż i tablica upamiętniająca mieszkańców wioski poległych podczas I wojny światowej. Dawniej we wsi zwanej wtedy Voigtsdorf b.Bad Landeck była elektrownia wodna oraz młyn. Zachował się jedynie młyn zwany obecnie ?starym młynem?, lecz inną już pełni funkcję.
W Wojtówce działa Środowiskowy Dom Samopomocy prowadzony przez Aleksandrę i Jacka Mossakowskich. Jest to placówka, w której osoby niepełnosprawne odnajdują sens życia i swoją wartość. Ośrodek obejmuje dwa domy, prowadzi własne ekologiczne gospodarstwo rolne oraz ogród. W ośrodku prowadzona jest pracownia terapeutyczna. Często goszczą tu wolantariusze z wielu krajów.
Pani Aleksandra Mossakowska jest również sołtysem Wojtówki. Kobieta niezwykle energiczna, pełna wielu pomysłów i celu do którego zmierza. Wcześniej tą funkcję pełniła również kobieta pani Krystyna Turek. Widocznie Wojtówka ma szczęście do kobiecej ręki oraz kobiecych rządów i dobrze na tym wychodzi.
Pani Sołtys wspomina o wielu działaniach integrujących miejscową społeczność. Wspomina m.in. o odpuście św. Antoniego i festynie z nim związanym. Niemałą atrakcją jest wspólna zabawa. Obiecałem przyjechać, ale niestety życie pokrzyżowało i te plany.
W Wojtówce działają trzy gospodarstwa agroturystyczne, zresztą to wymarzone wprost miejsce na taką działalność. Jest gospodarstwo IRENA prowadzona przez Panią Krystynę Turek oraz gospodarstwo o dźwięcznej nazwie ? Na skraju kraju? prowadzone przez Państwo Mossakowskich. To ostatnie oferuje m.in. pobyt w starym 100 letnim, starannie odnowionym domu. Smaczne domowe posiłki, tylko palce lizać. I jak tu nie wracać?
Jest koniec września. W drodze do Lądka ponownie trafiamy do Wojtówki. Mieliśmy tylko sfotografować miejscowy kościółek oraz odwiedzić Panią Sołtys znaną z tylu inicjatyw i działań społecznych. Ale ? Pani Aleksandra jest właśnie na dożynkach w sąsiedniej wiosce a zrobienie zdjęć zajęło tak niewiele czasu.
Mijamy kościółek. Droga wyjątkowo zniszczona, pełna dziur i wyrw. Często obsuwa się w stronę potoku. Jedziemy jednak dalej, zresztą i tak nie ma gdzie zawrócić. Skończyła się wieś, droga prowadzi już przez las. Tak docieramy do gospodarstwa agroturystycznego ?Kamiz? położonego malowniczo na zboczu góry, na wysokości prawie 700 m npm. Stąd przepiękny widok na znajdującą się poniżej dolinę i dalej na lądecką krainę. Długo siedzimy na pniaku wpatrzeni w tą przestrzeń. Odkrywamy kolejne magiczne lądeckie miejsce.
Urzeka nas od razu miłe przyjęcie przez właściciela gospodarstwa Pana Jacka Manke. Zostajemy tu na cały weekend, chociaż plany mieliśmy zgoła inne. Samo gospodarstwo zdobyło zresztą w ostatniej edycji Zielonego Lata pierwsze miejsce i zaszczytny tytuł ?Najlepszego gospodarstwa na Kłodzkiej Ziemi?. Ale więcej o gospodarstwie i samej nagrodzie już w następnym odcinku impresji ?
/publikacja w nr 52 /774/ BRAMY z dn. 29 grudnia 2006 roku/
